Hi Mates! Australia the big roadtrip!

Hi mates!

Hier ons reisverslag van Australië met de vriendelijke Aussies, de schattige kangoeroes, de mooie baaien en het warme weer!

Op 28 december vlogen we vanuit Christchurch naar Melbourne. Melbourne was een verademing na het grauwe en troosteloze Christchurch in Nieuw Zeeland. Melbourne is levendig, voelt wat Europees aan en is heel gezellig. We kunnen ons busje pas 3 januari ophalen dus we hebben voldoende tijd om de stad te verkennen. Omdat het ruim 38 graden in de stad is leek het ons een goed idee om naar een museum te gaan waar de airco staat te loeien om ons de nodige verkoeling te bieden. We brengen een bezoek aan het National Museum of Victoria om de tentoonstelling van Andy Warhol & Ai Wei Wei te zien. Een indrukwekkende tentoonstelling in een prachtig (en verkoelend) museum. De andere dagen vullen we met stadswandelingen om de bezienswaardigheden te bekijken en nemen we een verkoelende duik in hét stadsstrand van Melbourne; St. Kilda. De bescheiden skyline van Melbourne naast de oude gebouwen geeft de stad zijn ware charme. Melbourne voelt daarnaast als een echte melting pot van allerlei soorten mensen en culturen.
Oud & Nieuw vieren we in een café aan de promenade van de Yarra rivier. Er wordt gedronken, gedanst en om stipt 0.00 uur wordt het jaar 2016 ingeluid met prachtig vuurwerk vanaf de wolkenkrabbers.....HAPPY 2016!

Op 3 januari kan onze roadtrip eindelijk beginnen. We halen ons busje op (die lijkt op ons busje die we in Nieuw Zeeland hadden) en beginnen aan de Great Ocean Road een 200 km autoroute langs mooie kust. Omdat er recent bosbranden waren is een stuk van de Great Ocean Road afgesloten en moeten we een stuk omrijden. De route brengt ons langs prachtige baaien en vergezichten. De bekendste spot van de Great Ocean Road zijn de gigantische rotsformaties in zee: The Twelve Apostles. Ze doen een beetje denken aan de rotsformaties in de Algarve, Portugal en die zijn wat dichtbij huis ;-) De eerste nacht hadden we veel moeite om een camping te vinden om te overnachten. Er waren weinig campings en wat er was zat vol. Na lang rijden vonden we uiteindelijk een slaapplek, want uiteindelijk komt altijd alles goed.

Na de Great Ocean zijn we naar het National Park The Grampians gereden. In het gigantische natuurpark kun je veel wandelingen maken. Wij hebben 2 wandelingen gekozen, bergschoenen aan en hup gaan met 40 graden op je bolletje.
Tijdens onze eerste ochtendwandeling in het bos hoorde we plots een hoop geritsel tussen het struikgewas. Oh God, Australië kent zoveel enge (en dodelijke) dieren. Bovendien zijn wij geen dierenvrienden gewoonweg wat schijterig voor alles wat kruipt (behalve baby's, alhoewel...), blaft, haren heeft en op 4 poten loopt. Het monster rent weg en staat vervolgens op enkele meters naar ons te kijken.....Voor het eerst zien we met onze eigen ogen een kangoeroe! Skippy! Het hupt en springt door de struiken en weg is het.....Vanaf dat moment zien we heel vaak kangoeroes en wallibies. Ze zijn echt heel leuk en schattig (op afstand). Op één van de campings in het National Parc waar we staan lopen ze gewoon rond en komen heel dichtbij. Langs de kant van de weg zie je de typerende borden met een plaatje van een kangoeroe met de tekst NEXT 19 KM (zie foto). Helaas zie je langs de kant van de weg ook vaak doden kangoeroes. Australië kampt in die zin met een kangoeroe-probleem, er zijn er namelijk teveel. Er zijn meer kangoeroes dan inwoners in Australië (Australië heeft ongeveer 24 miljoen inwoners). Om het aantal kangoeroes te beperken wordt er ook op kangoeroes gejaagd. Bovendien kan je kangoeroevlees eten. Ik als vega eet dat natuurlijk niet en Ijsbrand heeft zijn portie aan fikkie gegeven.

Ons eerste plan was om richting Adelaide te rijden, echter hoorde we dat de route naar Adelaide wat saai is en om die reden hebben we besloten ons plannen te wijzigen. We skippen Adelaide en rijden toch richting de oostkust. We rijden via de Blue Mountains (nabij Sydney) een mooi berggebied omringd met bossen, valleien en vooral bekend om zijn rotsformatie: The Three Sisters. Het staat er wel vol met toeristen, maar het uitzicht is dan ook formidabel.

De afstanden in Australië zijn idioot groot. Je verkijkt je er elke keer weer op. Om bij de oostkust uit te komen hebben we 3 dagen moeten rijden. Doorgaans stopte we eind van de middag met rijden zodat we een duik in de zee konden nemen. De baaien in Australië zijn heel mooi, wel behoorlijke golven maar het water bood de nodige verkoeling want het is heet in deze tijd van het jaar, maar mij hoor je niet klagen! Via de oostkust rijden we langzaam om hoog tot aan Byron Bay. Een bijzonder stadje met heel veel, uhm, bijzondere mensen. Je moet het een beetje zien als een hippie oord: vrijheid, blijheid zeg maar....
Byron Bay is wel levendig met leuke cafeetjes en restaurantjes voor het nationale gerecht: fish & chips. We hebben 5 dagen in Byron Bay doorgebracht. We hebben er een wandeling gemaakt naar de vuurtoren en hebben we dolfijnen zien zwemmen heel dicht langs de kust.

Op een van de natuur campings zochten we een plekje voor ons busje. Plotseling zagen we een gigantisch dier! Ijsbrand dacht dat het een komodovaraan was. Pfff, wij blij dat we in de auto zaten. We zagen ons zelf alleen niet op deze camping staan..haha helden! Toen we later naar een andere camping reden vertelde we de dame achter de balie wat we gezien hadden. De vrouw achter de balie lachte hard. Komodovaranen? Die hebben we niet in Australië. Jullie hebben een Iguana gezien... een soort grote hagedis, maar dan echt grooooot! Ze gaf ons ook een tip dat je bij een iguana nooit moet stil staan, dan denken ze n.l dat je een boom bent en klimmen op je brrrr.
Later stonden we op een camping waar ook een iguana rondliep en in de boom hing....we hebben ons vermand en zijn deze keer op de camping gebleven en hebben het beest nauwlettend in de gaten gehouden.

Vervolgens besloten we om langzaam weer naar het zuiden (lees Sydney) te rijden. De laatste 2 dagen zijn we in Hunter Valley geweest net boven Sydney. Hunter Valley is één van de wijnstreken die Australië rijk is. We hebben een wijntoer gedaan waar we 3 verschillende wijnboeren bezochten en hun wijnen proefden. De bekende Lindemans wijnen (favoriet bij mijn vriendinnen als hij in de bonus is bij de AH) komt hier vandaan. Na de wijnproeverijen werden we naar een vodka-distillery gebracht waar we in reageerbuisjes vingerhoedjes vodka konden proeven in verschillende smaken. Zo hadden ze bijvoorbeeld een koffie-vodka en een chili-vodka ai spicy! Na 12 reageerbuisjes vodka steeg de alcohol naar ons hoofd en werden we giechelig.

3 weken hebben we rondgereden in ons busje. Alle eer gaat in dit geval naar Ijsbrand want die heeft 4000 km in dit immens grote land gereden. De laatste 6 dagen spenderen we in Sydney. Sydney voelt iets meer werelds dan Melbourne maar verliest het in onze ogen van Melbourne qua sfeer. Al is het Opera House aan de haven wel echt DE eyecatcher van de stad. Wat een bijzonder gebouw! Helemaal trots waren we toen we betaalbare kaartjes wisten te regelen voor de voorstelling Spear. We dachten dat we naar een dansvoorstelling zouden gaan die het verhaal van de Aboriginals vertelt. Eenmaal in het theater sprak de director van het dansstuk het publiek toe. Hij bedankte velen voor hun bijdrage aan deze film. Film? Zei hij nou echt film? Gaan we zo naar een film zitten kijken? Oh, tja best een deceptie. Bovendien was de film ook gewoon echt niet zo goed. We hebben 1,5 uur zitten kijken naar een dansfilm waar niet gesproken werd. Ijsbrand vond het helemaal tenenkrommend. We hadden nog wel zo’n goede plek. Je kent het wel: lekker in het midden en opstappen kan dan niet zo maar. Na de voorstelling zijn we naar het Hyde Parc gegaan waar er i.v.m. het Sydney Festival een openlucht opera was. We streken neer op het gras en lieten de luide tenoren en sopranen het park vullen met hun aria’s.

Daarnaast nemen we ferry naar Manly Beach. Met de ferry heb je heel mooi uitzicht over het Opera House. In Sydney hebben we ook nog een 2 uur durende gratis (ja, we blijven Nederlanders he) stadswandeling gemaakt. De enthousiaste geschiedenis-student vertelde ons met verve de historie van de stad met zijn bijzondere gebouwen en zijn inwoners. Wist je dat Sydney ooit een plek was waar de Engelsen, die Australië als kolonie hadden, hun gevangen naar toe stuurden. De gevangen hadden echter een redelijk vrij leven. Ze mochten werken, hadden een huisje en mochten een gezin hebben. Het was meer een soort ballingschap. De gevangen werden verbannen uit Engeland en gestuurd naar Australië, een eiland heel ver weg van huis, een eiland dat zo geïsoleerd is dat je er als gevangene toch niet vandaan kon komen. En als je het probeerde moest je gevaarlijke dieren als krokodillen trotseren.

Op 26 januari was het Australia Day! De nationale feestdag. Het is een soort koningsdag. Overal in de stad zijn festiviteiten vooral rondom de haven. In Australië zijn ze behoorlijk op de regels. Alcohol op straat kopen of drinken is verboden. Dus lekker picknicken met een biertje zit er niet in. Drinken mag alleen in cafés of restaurants. Ja, in Nederland hebben we het zo slecht nog niet. Later op de dag zijn we naar hét stadsstrand van Sydney geweest: Bondi Beach. We hebben ook nog een avond afgesproken met 2 Aussies die we op Samoa leerde kennen. Dat was erg gezellig!

Op 27 januari vlogen we ’s morgen naar het hectische Manilla op de Filipijnen. We hadden lichtelijke stress omdat wij een typefout op het vliegticket van Ijsbrand hadden gemaakt. 1 letter in zijn achternaam was verkeerd gespeld. Heel dom natuurlijk! In Nederland hadden we al contact gezocht met de organisatie waar we het ticket geboekt hadden (Tripair). Volgens Tripair konden ze geen naamswijziging doen ook niet als we ervoor betaalde. Hoe raar is dat?!! Volgens Tripair moesten we het in Sydney maar regelen. In Sydney hebben we contact gezocht met de airline, maar die beweert dat zij niets kunnen doen. Nee, dat moest Tripair doen. Uiteindelijk heeft noch de airline noch Tripair iets kunnen doen voor ons. Op hoop van zegen zijn we naar de luchthaven gegaan en hebben niets meer gezegd. Ze hebben er overheen gelezen en hebben de spelfout niet gezien. Oefff.

Met een gerust hart hebben we Australië achter ons gelaten en vlogen we het nieuwe avontuur op de Filipijnen tegemoet.

Bye, bye Australia! See you later alligator!

LOVE,
IJsbrand & Sarah