Kia Ora! Het Noordereiland

Kia Ora!

Oftewel hallo zoals de Maori zouden zeggen.

Ondanks dat wij ondertussen al op het zuidereiland verblijven gaat dit reisverslag over onze belevenissen op het Noorder eiland van
Nieuw Zeeland. Na Samoa hebben wij ondertussen al honderden kilometers afgelegd met onze minivan, waar we overigens ook in slapen en in kunnen koken.

Na onze relax op Samoa hebben we 2 dagen in Auckland voordat we onze minivan kunnen ophalen. We bezoeken het War Memorial Museum met bijzondere Maori collecties zoals de meters lange kano waarmee de Maori vanuit Polynesië de Pacific Sea trotseerden om uiteindelijk in Aotearoa oftewel Nieuw Zeeland aan te komen. In het museum hoorden wij een gids zeggen dat de Nederlander Abel Tasman Nieuw Zeeland ontdekte, als eerste Europeaan want de Maori waren de eersten. Volgens de gids in het museum noemde Abel Tasman het ontdekte land Nieuw Zeeland, vernoemd naar het Hollandse Zeeland. De gids vertelde enthousiast dat Zeeland ten Noorden van Amsterdam ligt.....tja en daar moest Amsterdammer IJsbrand natuurlijk even een stokje voor steken. "Nee hoor, Zeeland ligt ten zuiden van Amsterdam."
"Are you sure? I believe it is in the North." Yeah, we are pretty sure!

In Auckland bezoeken we het eiland Rangitoto (vulkaan) waar we een mooie wandeling naar de top van de krater maken. Zien we het hoogste gebouw van Auckland de Sky Tower (lelijk ding overigens) en eten we voor 1 dollar per stuk sushi (cheap!) als lunch jammie. Bijzonder is dat alles in kerstsfeer is en de kerstdeuntjes overal te horen zijn en dat terwijl de zon schijnt, het is voor ons Hollanders toch best vreemd: kerst in de zomer. Auckland verder vinden we een wat saaie stad en we zijn dan ook blij dat we maandag 16 november onze minivan kunnen ophalen, in de stromende regen weliswaar, het gaat enorm te keer. We moeten links rijden en we rijden automaat dus eerst even oefenen op het industriegebied en onze roadtrip kan beginnen!

We rijden in een ruk door naar Waipoua Kairi Forest aan de noordwest kust. Kauri zijn bomen die heel oud en heel groot kunnen, de westkust staat er vol van. We maken in de ochtend een korte wandeling door het bos en rijden dan door naar het meest noordelijke punt van NZ: Cape Reinga. Hier komen 2 oceanen samen: de Tasman Zee en de Pacific Ocean en dat is toch best bijzonder. Voor de Maori is dit turbulente water de plek waar de mannelijke zee de vrouwelijke zee elkaar ontmoet/ in elkaar overgaat. Het voelt hier ook echt een beetje als het einde van de wereld. Een soort van Den Helder maar dan mooier (sorry aan al mijn Helders vrienden...).

Ons volgende stop is Paihia een klein stadje (mag zich dit een stadje noemen??) aan de Bay of Islands. We lopen er wat rond en nemen de ferry naar Russell. Vroeger dé plek waar zeelieden samen kwamen en zich verschransten aan drank en dames van lichte zeden. Niets meer doet denken aan die tijd en Russell is nog steeds een prima plek om er voor heel even te zijn.

Tot nu toe verblijven we op doorgaans prima campings, we slapen in onze eigen busje en koken doorgaans in de keukens van de camping, dat gaat ons prima af en we maken lekker dingen...ja, we gaan niet bezuinigen op eten...en ohh ja op drank ook niet! Natuurlijk niet!

Na een lange dag rijden komen we aan in Matamata. Ooit een ministadje waar waarschijnlijk geen hond kwam totdat het ontdekt werd door de locatie scout van de films Lord of the Rings & The Hobbit. Ik zelf heb nog nooit een Lord of the Ring film gezien....uhm mag ik dat zeggen in NZ? Maar omdat IJsbrand wel degelijk fan is bezoeken we de filmset van de Hobbit (laat ik die toevallig nou wél gezien hebben). Ik geef toe dat was toch best bijzonder en adembenemend mooi. Je loopt rond een gigantisch groen heuvelachtig gebied (de holen waar de Hobbits in leven) en je begrijpt direct waarom deze plek gemaakt is voor het witte doek.

Vanuit Matata rijden we naar Rotorua DE Maori stad van NZ. We zijn helaas iets te snel door Rotorua gegaan maar we hebben er wel de geisers en mud pools gezien. De hele stad ruikt naar rotte eieren....je kent het wel zwavel! Ook het meer van Rotorao is prachtig (en windy). Onze camping bij Rotorua heeft thermale baden met temperaturen tot wel 42 graden. Heerlijk even bijkomen en ontspannen (ja, nog meer dan we nu al doen) in deze natuurlijk spa. We bezoeken het meer Taupo en rijden we naar NP Tongariro waar 2 gigantische vulkanen boven alles uitstijgen. Vanaf Rotorua zien we het landschap veranderen. In het noorden vooral veel groene heuvels/bergen met veel schapen. Wist je dat NZ meer schapen dan inwoners heeft? In het midden zien we meer besneeuwde bergen, vulkanen, geisers, gigantische meren....echt prachtig mooi! Ik kan hier uren naar kijken en het verveelt gewoon niet.

In Tongariro doen we de "Alpine crossing" deze dagtrekking wordt gezien als de beste 1 dag trekking van NZ. Het is een wandeltocht van 19,5 km. In 6 uur liepen wij naar de Rode Krater bovenop de vulkaan, ja dat was even een klim. Bovendien waait het richting de top behoorlijk en is het steil. Eenmaal boven zagen we naast de krater ook de 3 bijzonder gekleurde vulkanische meren. WAUW! De dagen erna heb ik mega spierpijn (IJsbrand zegt nergens last van te hebben) ik ben dat soort sportief gedoe gewoon niet gewend.
In Whahore bezoeken we de Duitse Stephanie die we op Samoa hebben ontmoet de weg er naar toe is slechts 35 km maar over een onverharde weg lijkt het een eeuwigheid te duren. Wel heel leuk om Steffie daar te ontmoeten, tips uit te wisselen en nog een laatste foto!

We rijden richting New Plymouth (westkust) via de mooie Forgotten World Highway. Een highway is het niet, de 150 km lange weg gaat dwars door de bergen langs slapen dorpjes, je komt er geen kip tegen. We komen langs de Republiek Whangamomona. Dit mini plaatsje is de enige republiek in NZ. Het verklaarde zich tot republiek nadat er onenigheid was onstaan met de NZ autoriteiten zo rond 1989. Als je de republiek verlaat staat er groots een bord: Welcome back to New Zealand! Op de Forgotten Highway kun je de komende 150 km niet tanken, we hebben 'n nog even geknepen toen we de meter naar Empty zagen lopen....uiteindelijk kwam het natuurlijk allemaal goed.

We willen in 1x naar New Plymouth rijden maar dat is toch te ver en moeten ergens overnachten. In New Plymouth, een echte havenstad. We bezoeken het museum, het park en eten we tapas omdat we vinden dat we best een keer uiteten mogen. In de bibliotheken hier kun je gratis op internet en daar maken we graag gebruik van om het e.e.a. te regelen.

Mount Taranaki is de jongste vulkaan. Wij doen een 2 daagse trekking langs de vulkaan en overnachten in een hut met uitzicht over de Taranaki. In de hut liggen we met allemaal matrassen naast elkaar het is er ijzig koud dus we liggen met laagjes kleding opgerold in bed. De wandeltocht is soms best pittig. Sommige stukken zijn behoorlijk steil, moet je jezelf omhoog hijsen aan takken, en het is er modderig waardoor het glad is. But it's all part of the adventure! En nee, deze keer geen spierpijn. Tja gewenning denk ik ;-)

In Wanganui bezoeken we John & Pam, ook ontmoet op Samoa. John is manager van het Opera House en we krijgen een geweldige privé tour door het theater. We lunchen samen met deze 2 Kiwi's en nemen afscheid, we moeten verder richting de Wellington. Windy Welly wordt het ook wel genoemd en geloof me daar is geen woord aan gelogen. De sfeer is best okay in Wellington maar de wind is er altijd en overal. In NL zouden we dit geen wind meer noemen maar storm. Je kunt Wellington niet verlaten zonder het Te Papa museum gezien te hebben. Het cultureel en historisch museum van NZ met een grote Maori collectie. We hebben er uren rondgelopen wat een mooi museum heel indringend!

IJsbrand brengt ook nog een bezoek aan Weta Cave, de plek waar de kostuums en decor wordt gemaakt van vele films maar vooral van Lord of the Rings.
De ouderwetse kabelbaan brengt ons naar nieuwe hoogtepunten n.l. de botanic gardens van Wellington.

En zo met Wellington als eindpunt van onze reis over het Noordereiland is dit ook het einde van deze lange, lange blog! We zitten ondertussen al op het zuidereiland en vermaken ons hier natuurlijk prima. IJsbrand vraagt me net of ik ook vertelt heb hoe gezellig we het hebben....bij deze we hebben het heel erg gezellig en vooral goed met elkaar, de natuur en we voelen ons rijk dat we dit mogen doen en meemaken.

Wij hopen dat het goed met jullie gaat. Dat de pepernoten jullie gesmaakt hebben. De kerstboom al in huis is? Fijne decembermaand allemaal! We denken aan jullie!

Veel liefs,

IJs & Saar
vanuit Franz Josef Glacier